Statut Nierejestrowanej Osoby Prawnej "Karma" - Wersja Zmodyfikowana z Prawem do Samostanowienia i Obowiązkiem Samoograniczenia
Rozdział 1: Nazwa i Siedziba
1.1. Organizacja nosi nazwę "Karma".
1.1.1. Nazwa "Karma" symbolizuje zasadę reakcji na nasze czyny, zarówno indywidualne, jak i zbiorowe, kształtując nasze doświadczenia życiowe.
1.1.2. Nazwa jest otwarta na interpretacje duchowe i symboliczne, podkreślając uniwersalność wartości karmicznych.
1.2. Siedziba organizacji mieści się w miejscu, które zostanie określone przez Założyciela.
1.2.1. Elastyczność co do siedziby podkreśla zasady wolności i dostosowywania się do lokalnych potrzeb.
1.2.2. Założyciel, z poszanowaniem zasady samostanowienia, ma swobodę wyboru miejsca, uwzględniając potrzeby wspólnoty i indywidualne preferencje.
1.2.3. Informacje dotyczące siedziby będą dostępne dla członków i społeczności, promując otwartość i dostępność organizacji.
Rozdział 2: Cel i Działalność
2.1. Celem organizacji jest rozwijanie idei altruizmu, samopomocy i pozytywnego wpływu na otoczenie, z poszanowaniem zasady Karmy.
2.1.1. Altruizm jako fundament organizacji podkreśla wartość niesienia pomocy innym i dbanie o dobro wspólne.
2.1.2. Samopomoc jest integralną częścią celu, zachęcając członków do rozwijania swoich potencjałów i dbania o własny rozwój.
2.1.3. Pozytywny wpływ na otoczenie odnosi się do tworzenia harmonijnych relacji społecznych i przynoszenia korzyści lokalnym społecznościom.
2.1.4. Zasada Karmy stanowi filozoficzną podstawę, zobowiązując członków do świadomych i odpowiedzialnych czynów.
2.2. Organizacja realizuje cele poprzez promowanie wspólnoty, dbanie o siebie i innych oraz podejmowanie działań wspierających równowagę życiową, z poszanowaniem prawa do samostanowienia i obowiązku samoograniczenia.
2.2.1. Wspólnota jako kluczowy element działalności podkreśla znaczenie łączenia sił dla osiągania wspólnych celów.
2.2.2. Dbanie o siebie i innych zachęca do równoważenia indywidualnych potrzeb z troską o dobro wspólne.
2.2.3. Działania wspierające równowagę życiową obejmują szerokie spektrum aktywności, od praktyk duchowych po wsparcie psychospołeczne.
2.2.4. Prawo do samostanowienia i obowiązek samoograniczenia są uwzględniane jako podstawowe zasady, kierując organizację w dążeniu do harmonii pomiędzy indywidualnymi aspiracjami a potrzebami wspólnoty.
4.1. Członkiem organizacji może zostać każda osoba, która pragnie rozwijać się zgodnie z zasadami Karmy oraz szanuje prawo do samostanowienia i obowiązek samoograniczenia. 4.2. Członkowie zobowiązują się do dbania o wspólnotę, wspierania się nawzajem i respektowania prawa do samostanowienia każdej jednostki.
Rozdział 5: Władze Organizacji zgodnie z Prawem Naturalnym
Rozdział 5: Władze Organizacji zgodnie z Prawem Naturalnym
5.1. Władze organizacji obejmują Założyciela oraz Radę Duchową.
5.1.1. Założyciel pełni rolę głównego inicjatora działań, będącą emanacją siły twórczej w organizacji.
5.1.2. Zasady Karmy i duchowej mądrości stanowią fundament jego decyzji, ukierunkowując działania na cele zgodne z wartościami organizacji.
5.1.3. Założyciel jest strażnikiem misji i zasad organizacji, będącym autorytetem moralnym i duchowym.
5.1.4. Rada Duchowa stanowi kolektywny organ decyzyjny, wspierając Założyciela w podejmowaniu decyzji, dbając o równowagę działań i przestrzeganie prawa naturalnego.
5.2. Założyciel, będąc głównym inicjatorem działań, kieruje się zasadami Karmy, szanując jednocześnie prawo do samostanowienia każdego członka.
5.2.1. Decyzje Założyciela są wynikiem refleksji, duchowej intuicji i poszanowania wolnej woli każdego członka.
5.2.2. Prawo do samostanowienia każdego członka jest szanowane i respektowane, co wyraża się w podejściu Założyciela do różnorodności i indywidualnych ścieżek rozwoju.
5.2.3. Założyciel zachęca do aktywnego uczestnictwa członków w procesach decyzyjnych, stawiając na współtworzenie kierunku rozwoju organizacji.
5.3. Rada Duchowa wspiera Założyciela, dbając o równowagę działań i przestrzeganie prawa do samostanowienia.
5.3.1. Rada Duchowa składa się z wybranych członków, którzy wspólnie podejmują decyzje i reprezentują różnorodność duchowego doświadczenia.
5.3.2. Proces wyboru do Rady Duchowej oparty jest na zasadach demokratycznych, z uwzględnieniem kompetencji duchowych i etycznych.
5.3.3. Rada Duchowa realizuje rolę doradczą, wzmacniającą autorytet Założyciela i zapewniającą pluralistyczne spojrzenie na sprawy organizacyjne.
5.3.4. Prawo do samostanowienia każdego członka jest brane pod uwagę w procesach decyzyjnych Rady Duchowej, co gwarantuje reprezentatywność i uczestnictwo społeczności w kształtowaniu kierunku organizacji.
Rozdział 6: Zgromadzenia Duchowe - Źródło Energii i Wspólnoty
6.1. Organizacja organizuje regularne zgromadzenia duchowe, stanowiące źródło pozytywnej energii oraz miejsce wymiany myśli i wsparcia, z poszanowaniem prawa każdego uczestnika do samostanowienia.
6.1.1. Zgromadzenia duchowe są otwarte dla wszystkich członków, a ich częstotliwość i forma są dostosowywane do potrzeb społeczności, z uwzględnieniem różnorodnych preferencji.
6.1.2. Cele zgromadzeń obejmują wsparcie duchowe, rozwijanie duchowej świadomości oraz kreowanie atmosfery wzajemnego zrozumienia i akceptacji.
6.1.3. Prawo do samostanowienia każdego uczestnika jest respektowane w trakcie zgromadzeń, gdzie każdy ma możliwość wyrażenia swoich przemyśleń i uczuć.
6.1.4. Zasada równości i otwartości podczas zgromadzeń sprzyja budowaniu wspólnoty opartej na szacunku i zrozumieniu.
6.2. Uczestnictwo w zgromadzeniach ma na celu wspieranie równowagi psychicznej i duchowej, z poszanowaniem indywidualnych potrzeb.
6.2.1. Program zgromadzeń obejmuje praktyki duchowe, medytacje, warsztaty rozwoju osobistego oraz możliwość dzielenia się doświadczeniami.
6.2.2. Organizacja stawia na tworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której uczestnicy mogą otwarcie dzielić się swoimi przemyśleniami i doświadczeniami.
6.2.3. Wspieranie równowagi psychicznej i duchowej oznacza także zapewnienie dostępu do profesjonalnych źródeł wsparcia i informacji w przypadku potrzeby.
6.2.4. Prawo do samostanowienia jest aktywnie promowane, zachęcając uczestników do wyboru form duchowej praktyki i rozwoju zgodnie z własnymi przekonaniami.
Rozdział 7: Działalność Charytatywna - Składanie Dobrych Czynów
7.1. Organizacja prowadzi działalność charytatywną, opartą na zasadzie Karmy, składając dobrotliwe czyny wspierające potrzebujących, przy zachowaniu zasady samostanowienia i samoograniczenia.
7.1.1. Działalność charytatywna organizacji ma na celu niesienie pomocy tym, którzy jej potrzebują, z poszanowaniem godności każdej jednostki.
7.1.2. Zasada Karmy kieruje organizację w przekonaniu, że dobro, które członkowie organizacji wysyłają w świat, wraca do nich samych.
7.1.3. Składanie dobrotliwych czynów obejmuje zarówno pomoc materialną, jak i wsparcie emocjonalne, tworząc kompleksowe podejście do potrzebujących.
7.2. Działania obejmują zarówno pomoc lokalną, jak i globalną, z poszanowaniem równowagi pomiędzy wsparciem dla wspólnoty a indywidualnym rozwojem.
7.2.1. Organizacja angażuje się w projekty charytatywne na poziomie lokalnym, reagując na konkretne potrzeby społeczności, w której działa.
7.2.2. Wsparcie dla potrzebujących na poziomie globalnym jest wyrazem troski o światową równowagę i solidarność z mniej uprzywilejowanymi regionami.
7.2.3. Samostanowienie osób korzystających z pomocy jest szanowane, co wyraża się w indywidualnym podejściu do ich potrzeb i przekonaniu, że każdy człowiek ma godność i wartość.
7.2.4. Zasada samoograniczenia w działalności charytatywnej organizacji wyraża się w umiarkowaniu środków i działań, aby zapewnić trwałość pomocy i zrównoważony rozwój społeczności.
Rozdział 8: Samopomoc i Zasada Harmonii Życiowej
8.1. Organizacja promuje samopomoc, zachęcając członków do równoważenia dbałości o siebie z troską o wspólnotę, z poszanowaniem prawa każdego do samostanowienia i obowiązku samoograniczenia. 8.2. Zasada Harmonii Życiowej jest przewodnikiem w podejmowaniu decyzji, które przynoszą korzyści zarówno jednostkom, jak i całości, z poszanowaniem zasady samoograniczenia.
Podpis Założyciela:
Data: [data]